MAHALAGA BA ANG “PERA” para sau???

Marahil OO, Ngunit saiba hindi ito mahalaga.. Ngunit sa taong walang pera itoy napakahalaga!!!
Para sa akin “Hindi minamahal ang pera”.. .Ngunit kapagwala kang pera mukha kang tanga!!! at Pag pinanganak kang mahirap ito ay parang isang malupit na sumpa. Isang sumpa na mahirap mawala. Parang isang galis na mahirap gamutin dahil nagsusugat pag itoy inyong kamutin!


Marahil batid ninyo na mahirap ang walang pera, hindi ka makabili ng gusto mong bilin, hindi ka maka-kain ng gusto mong kainin. hindi ka makakuha ng magandang chicks dahil lagi kang basted? Dahil wala kang pera pang ligaw at wala ka manlang pang date o kahit pamasahe? At ang malupit kan2tin ka ng kamalasan “wala ka na ngang pera ang pangit mo pa!”
Sigurado kong itoy napag dadaanan mo na. Na ang iyong nililigawan ay nasusulot ng isang mayaman. Ngunit ikay nag tataka bakit? Halos mag ka-mukha lang naman kayo minsan mas pangit pa nga siya sayo, sorry nalang wag kang mag-taka at naiintindihan ko ang mga chicks dahil “ Ang Mayaman kahit MUKHANG KWAGO gumagwapo, Kapag nakasakay na sa PAJERO!” marahil ito ay katotohanan, mahirap manG tangapin wala kang magagawa dahil meron kang sumpa ang pagiging isang mahirap!


Sa Pilipinas Mahirap ang maging isang Mahirap, Kapag wala kang pera daig mo pa ang timawa at tuta na kaawa-awa.. Isang dukha na parang walang karapatang namnamin ang maginhawang buhay. Marahil dala ito ng kaisipan nating mga Pilipino na laging sinasabi ng mga matatanda “MAKUNTENTO KA KUNG ANO ANG MERON KA” kaya tayong mga pinoy ay na niwala dito at na kukuntento nalang kung ano ang meron tayo! Nakuntento nalang na kumain ng tatlong beses isang araw ayos na raw un? Tayo ay NAKUNTENTO! Kaya hindi na tayo umunlad dahil TAYO ay NAKUNTENTO NA KUNG ANUNG MERON TAYO!


HINDI NATIN MAKAKAILA NA IBA ANG TREATMENT NG MAYAMAN SA MAHIRAP DITO SA PILIPINAS.
Naranasan mo na b na na tratuhin ng masama dahil mukhang wala kang pera o talagang sadyang wala kang pera. Naranasan mo nabang hamakin ng dahil sa iyong katayuan sa buhay…

Nasubukan m na bang mag pagamot sa isang public hospital? Sasalubong sayo and isang nurse at doctor na ubod ng sungit at hindi ka nito masyadong papansinin kahit sakit na sakit kana dahil malayo naman daw sa bituka. Ngunit swerte mo dahil may lalapit sayong nurse este isang intern nurse pla galling ng F----a skul aasikasuhin ka nga ngunit pag prapractisan ka naman.

Na try mo na b na ban a tarayan ng sales lady sa mall dahil mukhang walang pera ka pambili, o kumain sa isang restaurant na hindi ka pinapansin ng waiter dahil kala ndi ka mag babayad? Pumara ng TAXI ngunit ndi ka isakay sa halip sinakay ang katabi mo na mukhang mayaman…

Mag rekla mo sa prisinto na hindi ka pinapansin dahil wala kang koneksyon o kapit?
Sadyang kay lungkot mabuhay sa mudong “pinapaikot ng pera.” Minsan naiisip natin na hindi fair ang buhay… ikaw na naghihirap kumyod hindi umaasenso sa halip patuloy ang pagyaman ng mga sakim na mayayaman…

NARARAPAT NA NGA B? na ipag-palit Ang PRINSIPYO SA PERA? Upang ang buhay ay guminhawa? Nararapat b na maging MAGULANG KA KAHIT WALA K PANG ANAK? Ipag papalit mo ba ang KAIBIGAN MO sa BABAE O SA PERA? Hangang saan ang kaya mong ipag palit sa pera?

Ang karangyaan o magandang buhay ay hindi kaylanman isang batayan ng pagiging isang tao."mahirap maging mahirap sa pilipinas". Ngunit hindi ito batayan para gumawa ng masama. “At LALONG HINDI ITO BATAYAN O MAGING DAHILAN NG PAG SIRA NG IYONG PANGALAN AT NG INYONG PINAG-SAMAHAN AT NG PAG-KAKAIBIGAN.” Totoong lahat tayo ay gusto ng pera, ngunit sana wag tayong mag “MUKHANG PERA”…
Ating “PAIKUTIN ANG PERA at HUWAG HAYAAN NATAYO ANG Pa-IKUTIN NITO”
" hindi mo kasalanan na ipanganak kang mahirap, PERO ANG MAMATAY KANG MAHIRAP PARIN KASALANAN MO NA